Urah-rakah ngan di dupan daya adi dŭh puan Tapa patut raru kana isa kan ngara nyarah angān, nang angān ndai kayuh arap, ngara re ngaku pingandai ngan adi kana ka rasu muji Tapa di Andu-I mandŭg.
Moses ati inŭh adi agi ngga daya Israel tikuruk di tarun tana-pajam; ayŭh agi diginŭ ngga tayung-babuk ta ka ngga malaikat adi minyu ngga ayŭh di Darŭd Sinai; ka ayŭh mbŭh kambat pinganang adi nggen udip so Tapa yŭn sopŭrŭg ta.
Agi gŭh biri adi bŭkŭn adi Aku dapu, adi dŭh so kandang ati. Aku dŭh siŭn dŭh nguru ngara gŭh; ngara raan dingah sirŭŭn Ku, ka ngara raan jadi ndi kaban biri adi biyŭn ndi pingingat.
Ngara re pirarap kuu samŭn bara daya mu adi darŭm kuu; ndi batuh dŭh gŭh ngara re tandah di yŭn-i, sabab kuu dŭh natŭng tika adi ngga Tapa mandŭg di nyiramat kuu!”
Kuu re ingat urah adŭp mu, ka re mangŭh ngarun-i kan kaka dayung mu ngga sude dayung mu pari ka kuu. Aku re bada ngara jadi keya ka anak anak dayung di kuu, sunggu anŭ dŭh ndi so simanya Ku ngga kuu.
Aku bada kuu udip mun anak kayuh-udip adi pimuah. Kuu bitambah bake ka bigatung ka jadi dayung mara. Sisuh mu ramus, ka ubok mu mbŭh ambu, pak kuu gibabŭ sitabet.
TUHAN nang di aku, “Aku biyŭn kraja adi rabis bās yŭn mu, urun Ku. Dŭh-i kuu re bada pari bās adŭ daya Israel adi babŭ udip, pak Aku re bada kuu jadi jawa ani yŭn bangsa bangsa; isa sopŭrŭg daya di ong dapŭd dog nyiramat.”