Komŭnŭ ayŭh bidua, “O TUHAN, kuka batŭh-i ka bada ayŭh kiris!” TUHAN nam dua-i, ka daya-gaji Elisha nyigura ka kiris bŭngŭn sandah puno bada dudu kuda ka krita krita kuda adi agi apui dieh mbŭh maning Elisha.
Jadi aku bada rayat ku sidia adŭp ngara ngga pedang, jarok, ka bawŭh panah, ka ngatur ngara nanyam ka manak di punok sindung, di barang yŭn-i gibayuh kamas dog pijog.
Sitŭkŭd ayŭh udip, Saul bandar bandar biperang ngga daya Philistine. Ngapŭi kan ayŭh dapŭd daya adi bake buang birani, ayŭh tambit daya anŭ bada sua ngga bara soldadu-i.
“Taŭn-i,” David nam. “Te adŭp mai re kiris kayuh adi bisa aku ndai, aku adi urun mai.” Achish nang, “Kana! Aku re bada kuu jadi pingibān ku adi tatap.”