“Panu di bisiken ngga TUHAN yŭn ku ka yŭn bara daya adi babŭ di Israel ngga di Judah, pasar ajar di surat ati. TUHAN baji di ata sabab tayung-babuk ta dŭh tunda pinganang TUHAN ka dŭh ndai kayuh adi surat ati nang dŭh siŭn dŭh dog ndai.”
Ngara mbŭh tirawan Aku ka mbŭh jugan sadis ka tapa tapa bŭkŭn, ka mbŭh kinuas Aku ngga sopŭrŭg pingandai ngara. Jerusalem mbŭh kinuas Aku ka baji Ku dŭh re pura.
Jadi Ayŭh baji ka ngukum ata ka bada ata sangsara bada perang. Mun apui baji-I badang Israel, pak ata bŭn puan kayuh adi mbŭh jadi; ata dŭh birajar ani ani so dieh.
Bari bari ami mbŭh rusak; sopŭrŭg taris-i mbŭh patŭd. Anak anak ami mbŭh tagan kieh ka mbŭh mating; mating dŭm re pari pijog bari bari ami; mating dŭm re tangid tabir tabir-i.”
Sopŭrŭg ambai ngan mbŭh kambŭt angān; ngara dŭh tia piduri angān. Aku mbŭh nyerang angān mun pinganyu; ukum ngan inŭh bat sabab dosa ngan raru bagŭ ka udip ginaka ngan mbŭh raru sipŭ.
Sita simanya adi angān ndai ngga Aku adi TUHAN ngan, ka nitah adŭp ngan ka Aku, angān daya Judah ngga daya Jerusalem. Kambŭi dŭh, baji Ku re bijagu mun apui adi dŭh tungang dog mura, sabab pingandai arap ngan.”
“TUHAN, adi Tapa Israel, nang, ‘Nimun baji bangok Ku mbŭh nyatŭk daya Jerusalem, simŭnŭ inŭh bangok Ku re nyatŭk angān kambŭi angān di ka Egypt. Angān re tikŭnŭd daya kiris; daya re ngamun angān ka pakai dŭn ngan ndu pangu. Angān re dŭh tia kiris tarun yŭn ati dinge.’ ”
Ngapŭi Aku, adi TUHAN Raja, re bada bisā baji Ku nyatŭk Ramin TUHAN ati. Aku re bada-i nyatŭk manusia ngga dāng dāng, samŭn tŭngŭn tŭngŭn kayuh ngga pimuruh. Baji Ku re mun apui adi dŭh daya tungang mura.
“Ayŭh pait apui so sambu, apui adi bijagu darŭm aku. Ayŭh tŭŭn jarat ngga nakap aku ka pirabu aku ka tana. Komŭnŭ Ayŭh tandah aku sangsara ndi andu andu.
TUHAN nang, “Madin, manusia, Aku re tambit Ramin Ku adi tagap anŭ so ngara adi yŭn ngara mingangŭn ka gaŭn, adi ngara gagā tingga ka muah tudu. Ka Aku re tambit anak anak ngara ani.
“Kuu re kinyam bisā baji Ku ka magā Ku ndŭg ka Aku mbŭh puas. Kan sopŭrŭg kayuh anŭ jadi, kuu re ngaku Aku ati, adi TUHAN, mbŭh minyu ngga kuu sabab baji Ku di kurang pinyitŭtŭd mu.