Tapa mbŭh raru munos asŭng-I kan-I kadŭk dagŭn sadis anŭ, ka-i nang di adŭp-I, “Dŭh Aku re tia mangu ong sitagar kraja pingandai manusia; Aku puan so andu ngara gi-sŭ mara pikir-kira ngara taŭn mbŭh arap. Aku dŭh re tia pirusak tadŭ tadŭ kayuh adi udip, mun ati.
Komŭnŭ ngara nang di raja, “Daniel, ndi so daya adi dog taran so Judah, dŭh stabi di Tuan Raja ka dŭh tunda atur adi kaam mbŭh piruah. Ayŭh ari simayang pitaruh kari ndi andu.”
Komŭnŭ raja nggen ukum bada sopŭrŭg daya adi ko nyarah Daniel dog nakap, ka ngara dog taran samŭn sawŭn ngara ngga anak ngara ka darŭm rubang singah anŭ. Diŭ so ngara ndŭg rasan rubang, singah singah anŭ mbŭh diŭ nakap ngara ka mata sopŭrŭg turang ngara.
Asi meh kuu adi an nyarah daya-gaji adi daya bŭkŭn dapu? Adŭp Tuan ngara inŭh adi bisa natu batur bait dŭh pingandai ngara, ka Tuhan inŭh adi bada ngara ndai kayuh adi batur.
Dŭhnyah angān, amai sawa adi ngga utang dog kinating mbŭh sindŭk, abah nginjam kayuh di ngara. Dŭhnyah bada pikir adi arap mun anŭ mŭrŭt atin ngan. Kambŭi angān abah, ngara re ngadu ka TUHAN, ka angān meh re sawŭ sarah.
Tuan Raja, dingah kayuh adi re ku nang. Kambŭi TUHAN inŭh adi bada kaam simŭnŭ ngga aku, ndi sadis bisa bada Ayŭh nukar pikir-I. Pak kambŭi-i so manusia, isa-i pangu TUHAN nyatŭk ngara. Amai ngara mbŭh pibu aku so tarun tana TUHAN di ka rais adi yŭn aku kaŭs tungang nyambah tapa tapa saruh adŭ.
“An kah kuu nguru aku ka yŭn pirupak anŭ?” David siken ayŭh. Ayŭh nam, “Aku an kambŭi kaam bijanji ngga adŭn Tapa kaam dŭh re siŭ aku bait nyerah aku ka tuan ku.”