Jadi Ayŭh bada aku di nggen pinganang ati di daya bagŭ: “Munki masam angān bandar bandar nyiringa, angān dŭh re mirati. Munki masam angān bandar bandar tingga, angān dŭh re tungang puan ani adi mbŭh jadi”
TUHAN nang, “Daya Ku inŭh budo; ngara dŭh puan Aku. Ngara mbŭh keya ka bara anak-sŭ adi budo; ngara dŭh biyŭn atin mirati. Ngara sukup pandai ndai kayuh adi arap, pak dŭh pandai ndai kayuh adi kana.”
TUHAN nang, “Ngara anŭ ngisi ramin bās-i ngga kayuh kayuh adi tambit-i pakai aran adi sarah ka ganas. Ngara taŭn dŭh adŭ puan munki re bada adŭp-i jujur.
Pak kambŭi agi so angān dŭh biyŭn pinyibijak, ayŭh patut bidua ka Tapa, adi an nggen-i di ayŭh; sabab Tapa inŭh adi an nggen ngga siabo asŭng-I di sopŭrŭg daya.
Pak mun angān, Kristus ko ren Roh-I di angān. Sitŭkŭd Roh-I babŭ darŭm angān, angān dŭh biguna di daya da ngajar angān. Amai Roh-I ngajar angān pasar sopŭrŭg kayuh, ka kayuh adi-I ngajar agi sawŭ, dŭh kayuh kadong. Tunda meh garang ajar Roh anŭ, ka bijijŭ darŭm udip ndi ngga Kristus.