Raja Assyria an puan, “Agi kah angān pikir pinganang dapŭd gati pimandai ngga pinyibake bara soldadu? Asi di pikir ngan re an turung angān rawan Assyria?
Birani kah priok tana-riyat bikarit ngga daya adi ndai-i, priok adi brimun ngga sopŭrŭg priok adi bŭkŭn? Bisa kah tana-riyat siken daya adi ndai priok, “Ani ndai mu?” Bisa kah priok mingungut nang daya adi ndai-i dŭh pandai?
TUHAN nang, “Daya adi bijak dŭh patut mingangŭn pasar pinyibijak ngara, simŭnŭ gŭh daya adi bake pasar pinyibake ngara, simŭnŭ gŭh daya adi kaya pasar pinyikaya ngara.
Pak, bara adi pimanu kapar suba an taban kapar ka tabing, bikayuh ngga situngang tungang ngara. Pak sabak ribut tanŭ ka makin daras maka ngara, ka ngara mbŭh dŭh dapŭd ndai ani ani.
Sabab anŭ meh di har ati, aku kidaan di angān, dŭhnyah ida ida ngga ngara anŭ, awang adŭp ngara! Kambŭi kraja pingandai ngara so manusia, kraja pingandai ngara re miyap,
Agi gŭh dog nuris sakati darŭm Surat-kudus, “Ati inŭh batuh adi re bada daya sikak, tibande batuh adi re bada ngara rabu.” Ngara sikak sabab ngara dŭh sabah di pinganang anŭ; simŭnŭ inŭh pingatur Tapa di ngara.