Na pingarap ngan di TUHAN ka tunda pinyipesan-I; Ayŭh re nggen di angān tarun tana ati ngga-I stabi di angān, ka angān re kiris daya adi ginaka dog pibu.
Pak ngara adi sabah di TUHAN yŭn pinurung re dapŭd pinyibake ngara dog pibauh. Ngara re mun beuh mikabur ngga pinyibake urad-i. Ngara re bikaduh ka dŭh re rarah; ngara re panu ka dŭh re kawŭk.
Kan Ayŭh dog pimangŭh, Ayŭh dŭh maras ngga pinganang adi arap; kan Ayŭh jera-birasa Ayŭh dŭh natang daya, pak na pingarap-I di Tapa, arang adi tŭnggŭn.
Dŭhnyah maras arap ngga arap, puan kah maras pangu ngga pangu; pak maras ngga berkat, sabab berkat inŭh adi Tapa bijanji an nggen di angān di andu Ayŭh bagan angān.
Ngapŭi meh ngara adi sangsara sabab-i mbŭh pinyiraan Tapa yŭn ngara, patut so ka pingandai kana nyerah adŭp ngara ka darŭm tangan Pinapa ngara, adi siraru ingat janji-I.
“Nakin pedang ngan!” ayŭh mritah ngara, ka sopŭrŭg ngara nakin pedang ngara. David nakin gŭh jangi pedang ka matak ngga pat ratus naan daya-i, tingge duwŭh ratus naan bada jaga barang ngara.