Aku re nggen di ngara pinyiraan an puan nang Aku ati TUHAN. Komŭnŭ ngara re jadi daya Ku, ka Aku re jadi Tapa ngara, sabab ngara re pari ka Aku ngga siabo atin ngara.
Mating so ngara re sah ngajar dingan ngara adi samah bangsa bada puan TUHAN, sabab sopŭrŭg re puan Aku, so adi siabo sŭ ndŭg ka adi siabo bās. Aku re apun dosa ngara ka re dŭh tia ingat sarah ngara. Aku, adi TUHAN, mbŭh minyu.”
Kambŭi daya raan mingangŭn, ayŭh patut mingangŭn adŭp-i puan ka mirati Aku, sabab pinyirindu Ku dŭh bisa birubah, ka Aku ndai anŭ adi tŭnggŭn ka adi batur. Anŭ inŭh kayuh adi pimunos asŭng Ku. Aku, adi TUHAN, mbŭh minyu.”
“Sama Ku mbŭh nggen di Aku sopŭrŭg kayuh. Mating daya puan Anak adŭ-i Sama, ka mating daya puan Sama adŭ-i Anak samŭn ngara adi Anak ko mien yŭn-I pinandŭng Sama.
“Sama Ku mbŭh nggen di Aku sopŭrŭg kayuh. Mating daya puan asi Anak adŭ-i Sama, ka mating daya puan asi Sama adŭ-i Anak samŭn ngara adi yŭn Anak ko kidaan pasar Ayŭh.”
Ata puan Anak Tapa mbŭh mandŭg ka mbŭh nggen di ata pinyimirati, isa ata puan Tapa adi sawŭ. Ata udip ndi ngga Tapa adi sawŭ, amai ata udip ndi ngga Anak-I Jesus Kristus. Ati inŭh Tapa adi sawŭ, ka ati inŭh udip adi sawŭ adi tan adu adu.