Jadi Ahab bagan bara nabi bada mŭrŭt, agi 400 naan ngara, ka siken ngara, “Patut kah aku di nyerang Ramoth?” “Nyerang nŭh,” ngara nam. “TUHAN re nggen di kaam pimanang.”
“Angān re kiris ‘Pinyembar adi Raru Sipŭ’ mijog di yŭn-i dŭh patut mijog.” (Ayŭh adi basa patut mirati ani rati kayuh ati!) “Di tika anŭ ngara adi di Judea dŭh siŭn dŭh babak ka tarun tana darŭd.
Aku nuris ka angān, meh garang, dŭh-i sabab angān dŭh puan ajar adi sawŭ, pak sabab angān puan kidŭ-i. Angān puan gŭh nang mating kayuh kadong timbur so ajar adi sawŭ.
Pak mun angān, Kristus ko ren Roh-I di angān. Sitŭkŭd Roh-I babŭ darŭm angān, angān dŭh biguna di daya da ngajar angān. Amai Roh-I ngajar angān pasar sopŭrŭg kayuh, ka kayuh adi-I ngajar agi sawŭ, dŭh kayuh kadong. Tunda meh garang ajar Roh anŭ, ka bijijŭ darŭm udip ndi ngga Kristus.