Aku re pait pimanang so rangit mun ujen rabu so rangit; ong re tikuka an kambat-i ka re mirarak ngga udip sanang ka pinyitŭnggŭn. Aku, adi TUHAN, re bada kayuh ati jadi.”
“Daya adi dŭh tŭtŭd, pari meh; angān tung jaku. Aku re tambit angān ndi naan so barang kupo ka duwŭh naan so barang manak, ka Aku re taban angān pari ka Sandah Zion.
Kidaan di ngara nang siragi Aku, adi TUHAN Raja, Tapa adi udip, Aku dŭh munos asŭng kiris daya adi bidosa kabŭs. Raan dŭ Aku kiris ngara ko bidosa ka udip. Israel, dŭh tia ndai dosa. Mani kuu raan kabŭs?
Ngga simŭnŭ, angān daya Israel, re puan nang Aku agi di ruang ngan, ka Aku, adi TUHAN, inŭh Tapa ngan, ka mating adi bŭkŭn. Daya Ku re dŭh tia dog ngamun.
“Muko anŭ, Aku re ren Roh Ku di barang naan daya: anak anak dari ngan ngga anak anak dayung ngan re piagah Agah Ku; bara nyamba ngan re nyipŭmŭh, ka bara pimara ngan re kiris kayuh keya ka darŭm pŭmŭh.
“Aku re nggen di sesang sesang David ngga di daya Jerusalem atin adi masi ngga atin adi gagā bidua. Ngara re tingga sianŭ adi ngara mbŭh tabŭk ndŭg ka kabŭs, ka ngara re ngurid-i mun ngurid anak tambŭ adŭp ngara. Ngara re bandar bandar ngurid, mun daya ngurid anak pinuai dari.
Sunggu angān arap, angān puan adŭp ngan nggen kayuh kana di anak ngan. Dŭh kah meh Sama ngan adi di shorga rabis an nggen Roh Kudus di ngara adi mite so Ayŭh!”
Jesus nang sakanŭ pasar Roh Kudus, adi ngara adi sabah di Ayŭh re kambat. Di Tipuh anŭ, Roh Kudus gibayuh dog nggen, sabab Jesus gibayuh dog paad ka darŭm bragah.
Sibungas-i di Damascus ka di Jerusalem ka komŭnŭ di ndi tarun tana rais Israel samŭn di dupan daya adi dŭh bangsa Jahudi, aku ngajar siŭn daya dŭh tia bidosa pak marik pimudip ngara pari ka Tapa, ka ndai anŭ adi kiren adŭp-i mbŭh udip nanyam ka pinyiraan Tapa.