“Ndŭg ka adŭp jurud ngan, puan kah anak dari ngan, puan kah anak dayung ngan, puan kah sawŭn ngan adi angān rindu, puan kah dingan ngan adi raru rapat ngga angān bisa gŭh darŭm bisukan ngatat angān bada nyambah tapa tapa adi bŭkŭn, adi angān ngga tayung-babuk ngan bŭn nyambah.