5 Dŭhnyah apun arap adi ngara ndai ka dŭhnyah apun dosa ngara, amai ngara mbŭh pimangŭh kieh adi ndai kraja ati.”
Aku re nyerang ayŭh darŭm ayŭh mbŭh kawŭk buang dŭh bigaya. Ayŭh re taru, ka sopŭrŭg daya-i re bu. Aku re siŭ kaŭs-i raja
Jadi kieh pijuu ndai kraja ami, ka dŭh tui sindung anŭ mbŭh sitangah re kamas, sabab bara ndai kraja ngga atin graŭh.
Isa-i TUHAN ingat arap tayung babuk-i ka dŭh kambŭt dosa sindŭ-i.
Masi di aku, O Tapa, sabab pinyirindu Mai adi dŭh bisa birubah. Sabab masi bās Mai taran dosa ku!
Dŭhnyah tingga dosa ku pak taran sopŭrŭg arap ku.
Barang naan re dog ngamun ka dog pimangŭh. Dŭhnyah apun ngara, TUHAN!
Pak, Aku ati Tapa adi apun dosa ngan, ka Aku ndai simŭnŭ sabab anŭ tibiat adŭp Ku. Aku dŭh re ingat dosa ngan.
Aku mbŭh taran dosa ngan keya ka abun. Pari ka Aku; Aku inŭh adi nyiramat angān.”
Pak, TUHAN, Kaam puan sopŭrŭg pekat ngara, an siŭ aku. Dŭhnyah apun arap ngara bait apun dosa ngara. Tandah ngara arah ka ngukum ngara darŭm Kaam baji.”
“Nunggu ngara amai sopŭrŭg pingandai ginaka ngara; ngukum ngara mun Kaam ngukum aku amai dosa ku. Aku nyidaing amai mbŭh raru sangsara.”
Alexander adi tukang basi agi ndai pinyusah bās di tunduh aku. Tuhan re maras ayŭh nanyam pingandai-i.