10 Komŭnŭ pinganyu ta re kiris kayuh anŭ ka re mangŭh. Ngara inŭh pinganyu adi kinuas ata, adi nang, “Diki TUHAN adi Tapa ngan?” Ata re kiris ngara dog ngarah, dog digang mun tawang di aran.
Pinganyu Mai dŭh puan Kaam re ngukum ngara. TUHAN, pimangŭh ngara ka bada ngara sangsara; bada ngara sangsara ngga ukum adi Kaam mbŭh sidia yŭn ngara. Kiren di ngara munki masam Kaam rindu daya Mai.
“Aku mbŭh mien ndi naan daya so timor; Aku re taban ayŭh ngga nyerang so tura ka utara. Ayŭh re bidigang di bara pimritah mun bidigang di tawang, mun tukang priok bidigang di tana-riyat.
Angān nang, ‘Kieh mbŭh dog ngamun ka dog pimangŭh; kieh mbŭh raru dŭh dapŭd ndai ani ani sabab daya tami mbŭh tambit birit birit kudus darŭm Ramin TUHAN.’
Madin, kan angān dingah jawŭn trompet, tanduk, gambus, zithers, kachapi, ngga sopŭrŭg pingakas musik adi bŭkŭn, mutu ubak ngan ka nyambah patong anŭ. Kambŭi angān dŭh, angān re rasu dog taran ka darŭm buwang apui adi bijagu apui dieh. Angān pikir agi tapa adi re tungang nyiramat angān kah?”
Bara imam, adi bituan di TUHAN di asah mija-sambah ngga tiban Ramin TUHAN, dŭh siŭn dŭh muās ka bidua: “Masi di daya Mai, TUHAN. Dŭhnyah bada bangsa bŭkŭn ngamun kieh ka tawŭh kieh buang ngara nang, ‘Diki Tapa ngan?’ ”
Daya Judah re manang mun bara soldadu adi bidigang di tunduh pinganyu di tawang di aran. Ngara re biperang sabab TUHAN agi ngga ngara, ka ngara re ngarah ndŭg ka bara pinganyu adi nunggang kuda.
Daya Canaan ngga sopŭrŭg daya bŭkŭn adi di rais ati re dingah pasar kayuh anŭ. Ngara re kirurung kieh ka siŭ barang naan kieh! Simuki meh Kaam re tak bragah adŭn Mai?”
Gaŭn meh, shorga, sabab pinyirubuh-i! Gaŭn meh, bara daya adi Tapa mbŭh mien ngga bara pinyuruh ka bara nabi, amai Tapa mbŭh nunggu ayŭh sabab kayuh adi-i ko ndai di angān!