Ayŭh minyu pasar tŭngŭn tŭngŭn kayuh ngga anak anak kayuh-udip, piguru so sedar Lebanon ndŭg hyssop adi timbu di sindung; ayŭh minyu pasar dāng, manuk, dāng adi bigawang, ka iken.
Ngara keya ka dudu tŭngŭn kayuh adi timbu di pang anak sungi, adi buān buwa di tipuh adi batur, ka dawŭn dawŭn-i adi dŭh rayu. Ngara mujur di sopŭrŭg kayuh adi ngara ndai.
Na pingarap ngan di TUHAN ka tunda pinyipesan-I; Ayŭh re nggen di angān tarun tana ati ngga-I stabi di angān, ka angān re kiris daya adi ginaka dog pibu.
Tŭngŭn sipres re timbu di yŭn bakah pireja; tŭngŭn kemunting re gati tŭngŭn reja. Ati re jadi tandā adi re tan ndŭg situi tui, ngga ingat kayuh adi Aku, adi TUHAN, mbŭh ndai.”
Komŭnŭ pinganyu ta re kiris kayuh anŭ ka re mangŭh. Ngara inŭh pinganyu adi kinuas ata, adi nang, “Diki TUHAN adi Tapa ngan?” Ata re kiris ngara dog ngarah, dog digang mun tawang di aran.