TUHAN inŭh adi grindung aku; Ayŭh inŭh kuta ku adi tagap. Tapa ku inŭh pinyigrindung ku, ngga Ayŭh aku siramat. Ayŭh grindung aku keya ka pinangin; Ayŭh ngibān aku ka kingat aku.
Barang naan ngara re keya ka pinyigrindung so sabak, ka tarun yŭn bisukan so sabak ribut. Ngara re jadi keya ka anak anak sungi adi aman di tarun tana-pajam, mun singangi tibande batuh di tarun tana-matung.
Sabab Aku raru kudus Aku mbŭh keya ka batuh adi daya sikak; Aku keya ka jarat adi re nakap daya pritah Judah ngga daya pritah Israel samŭn daya Jerusalem.
“Jerusalem, Jerusalem! Kuu siŭ bara nabi, ka manjan ngga batuh bara pinyisung adi Tapa pait ka kuu! Mbŭh pikudu kari Aku raan dakŭp sopŭrŭg daya mu, nimun sindŭ siok nguruk anak-i di ribo urad-i, pak kuu abah!
Tapa taŭn siraru jadi pinyigrindung ngan; Tangan-I adu adu jadi pinyibatu ngan. Ayŭh pibu pinganyu ngan darŭm angān masang, ka kidaan di angān bada siŭ ngara.
Duwŭh masam kayuh anŭ meh, adi dŭh bisa birubah ka pasar-i Tapa dŭh bisa kadong. Jadi ata adi mbŭh siramat darŭm Ayŭh mbŭh dog ngatat da bidigŭng tagap di pingarap anŭ adi mbŭh dog na di sirung jawin ta.