1 O Tapa, dŭhnyah dŭh minyu; dŭhnyah dŭh ndai ani ani, dŭhnyah pajam!
O TUHAN, pingibān ku, aku bagan Kaam. Dingah sirŭŭn ku! Kambŭi Kaam dŭh nam aku, aku re sua ngga ngara mūn ka sibayan.
Pak Kaam, O TUHAN, mbŭh kiris kayuh ati. Dŭhnyah pajam, TUHAN; dŭhnyah pijo adŭp Mai!
Makat, TUHAN! Mani Kaam bŭŭs? Makat meh! Dŭhnyah tirawan kieh adu adu!
Tapa Bisa-pŭrŭg, adi TUHAN, minyu; Ayŭh bagan ndi ong ong so timor ndŭg barat.
Kan Tapa ta mandŭg, Ayŭh dŭh re pajam; jireb apui agi diŭ di jawin-I, sabak ribut agi maning Ayŭh.
Tapa nang, “Mbŭh tui Aku pajam; Aku mating nam daya Ku. Pak madin tika Aku makat mbŭh mandŭg; Aku sien nyidaing mun dayung naman sarang andam re biranak.