18 Pak ingat, O TUHAN, pinganyu Mai tawŭh Kaam, ngara dŭh stabi di Kaam ka ngamun Kaam.
Raja-empaya Assyria mbŭh pait pingubak soldadu-i adi siabo bās pangkat-i bada ngamun Tapa adi udip. Isa-i TUHAN adi Tapa mai dingah pinganang pimangŭh anŭ ka ngukum ngara adi nang pinganang anŭ. Ka bidua meh yŭn daya ta adi gibabŭ udip.”
Ngara minyu rawan Tapa Jerusalem mun ngara minyu rawan tapa tapa daya bangsa bŭkŭn, adi tibudo dog ndai manusia.
Ingat, TUHAN, kayuh adi daya Edom mbŭh ndai di andu Jerusalem dog sirabut. Ingat munki ngara ari nang, “Nyirubuh-i bada asur!”
Nyiramat aku so sopŭrŭg dosa ku, ka dŭhnyah bada daya budo tawŭh aku.
Sanang inŭh ngara adi mbit bat daya sirata; TUHAN re turung ngara kan ngara dog susah.
Makat meh, Tapa, ka nyibandar adŭp Mai! Ingat daya adi dŭh stabi di Kaam tawŭh Kaam ndi andu andu.
Ingat, O TUHAN, kayuh adi jadi di kieh. Tingga kieh, ka tingga munki masam kieh mbŭh mangŭh.
Pak Aku dŭh jadi ndai simŭnŭ, amai anŭ bisa taban arap di Adŭn Ku, di dupan bangsa bangsa adi mbŭh kiris Aku nguru Israel ruah so Egypt.
Aku mbŭh dingah pinganang uap-sambuh adi kuu piruah rawan Aku.”
Pak Aku dŭh bisa bada pinganyu ngara mingangŭn ka nang adŭp ngara mbŭh ngarah daya Ku, amai pŭn ka adŭp Ku inŭh adi pirabur ngara.’
Simŭnŭ kah angān patut ngga TUHAN, angān adi budo, adi dŭh biyŭn pikir? Ayŭh anŭ Sama ngan, Pinapa ngan, Ayŭh ndai angān jadi ndi bangsa.
Kupo bās mbŭh tipire nyitaruh, ka kupo kupo di barang rais mbŭh rubuh. Tapa ingat Babylon adi bās ka mbŭh bada-i nok wain so makuk-I, wain baji-I.