2 Isa-i ngara adi suba an siŭ aku dog ngarah ka riruk. Isa-i ngara adi sanang sabab susah ku dog bada pari ka dog pimangŭh.
Isa-i pinganyu ku dog pimangŭh; isa-i mangŭh marut ngara keya ka jipo-ambu.
Aku bagan Kaam, TUHAN, turung aku madin! Dingah aku kan aku bagan Kaam.
Bagŭ pinganyu kirurung aku keya ka dari dari sapi; ka mbŭh maning aku, keya ka dari dari sapi adi mangah so tarun tana Bashan.
Nyiramat aku so pedang; nyiramat asŭng ku so dudu kasong anŭ.
Isa-i ngara adi tawŭh sangsara ku bandar bandar dog ngarah ka riruk; isa-i ngara adi nang adŭp-i kana dŭ so aku raru mangŭh ka nyesar.
Isa-i ngara adi suba an siŭ aku dog ngarah ka dog pimangŭh! Isa-i ngara adi bipekat rawan aku bu buang riruk!
Isa-i ngara adi suba an siŭ aku batur dog ngarah ka riruk. Isa-i ngara adi gaŭn sabab susah ku ngundur ka mangŭh.
Bara pinganyu ku re mangŭh amai arah; darŭm riruk ngara re rikas dog pibu.
Dŭhnyah rŭŭ raru jo so aku, O Tapa; Tapa ku, rikas turung aku!
Isa-i ngara adi nyerang aku dog ngarah ka dog pirabur. Isa-i ngara adi suba kandam aku dog pimangŭh ka dog kinarap.
Anŭ inŭh sabab TUHAN re ngajar angān batŭh turis ati batŭh turis anŭ, buwa pinganang ati buwa pinganang anŭ, tŭngŭn ajar ati tŭngŭn ajar anŭ. Komŭnŭ darŭm angān panu angān re sikak ka rabu ndŭg ka tawan, dog jarat, ka dog nakap.
“Ngara adi tiru di angān re mangŭh amai mbŭh dog ngarah. Ngara adi rawan angān re kabŭs
Kan Jesus nang di ngara, “Aku ati inŭh Ayŭh,” ngara ngundur ka tumbang ka tana.