1 Masi di aku, O Tapa, masi di aku, sabab aku mandŭg ka Kaam yŭn pinyiramat. Di sayung ribo urad Mai aku dapŭd pinyigrindung ndŭg ka sabak ribut adi bangat mbŭh saya.
Kieh nggen trima kaseh ka Kaam, O Tapa, kieh nggen trima kaseh ka Kaam! Kieh piagah munki masam bās-i Kaam ka kidaan pingandai saruh adi Kaam mbŭh ndai.
“Jerusalem, Jerusalem! Kuu siŭ bara nabi, ka manjan ngga batuh bara pinyisung adi Tapa pait ka kuu! Mbŭh pikudu kari Aku raan dakŭp sopŭrŭg daya mu, nimun sindŭ siok nguruk anak-i di ribo urad-i, pak kuu abah!
“Aku dŭh puan, tuan. Kaam kidŭ-i puan,” aku nam. Ayŭh nang di aku, “Ngara inŭh adi ko kinyam sangsara pinyikisiis. Ngara muko ngu piraka ambu ngara da buda pakai deya Anak Biri.
Isa-i TUHAN ngupah kuu sabab kayuh adi mbŭh mu ndai. Isa-i kuu dapŭd upah ngga sipuno-i so TUHAN adi Tapa Israel, adi kuu mbŭh tudu yŭn pinyigrindung.”
Ayŭh mandŭg di ndi tāng adi sindŭk kandang kandang biri di bŭngŭn aran ka mŭrŭt di bijamban. Tāng anŭ tipia tāng adi yŭn David ngga daya-i bisukan jeh tura ka darŭm-i.
Ngara nang di ayŭh, “Ati inŭh pluang mai! TUHAN mbŭh kidaan di kaam nang adŭp-I re na pinganyu mai di tangan mai ka kaam bisa ndai di ayŭh nanyam pinyiraan mai.” David sigawang di ka yŭn Saul, ka Saul dŭh rada ayŭh kapŭg sigŭn jipo ambu-i.