“Ingat, TUHAN, aku mbŭh bituan di Kaam ngga atin tŭtŭd ka stabi, ka aku mbŭh siraru bandar bandar ndai kayuh adi Kaam bada aku ndai.” Ka-i nyisakuk sien.
Aku puan nang Kaam suba atin barang naan daya, ka taŭn munos asŭng di daya adi jujur. Ngga atin jujur ka tŭnggŭn aku mbŭh ngga siabo asŭng nggen sopŭrŭg ati ka Kaam, ka aku mbŭh kiris munki masam daya Mai adi agi tikuruk digiti ngga sanang asŭng taban sadis ka Kaam.
“TUHAN, kambŭi aku minyu pasar har ku ngga Kaam, Kaam taŭn marar batur. Pak aku dŭh siŭn dŭh siken Kaam pasar har pinyitŭnggŭn. Mani daya ginaka mujur darŭm pimudip-i? Mani daya adi dŭh tŭnggŭn atin-i manang?
Simanya bauh adi Aku re ndai ngga daya Israel inŭh ati: Aku re na ukum-adat Ku darŭm asŭng ngara ka nuris-i darŭm atin ngara. Aku re jadi Tapa ngara, ka ngara re jadi daya Ku.
Aku re ndai ndi simanya adi tan adu adu. Aku dŭh re ko ndai kayuh kana yŭn ngara, ka Aku re bada ngara taru Aku ngga siabo atin ngara, isa ngara dŭh tia bu so Aku.
Kieh ngangŭn pikir-kira atin ami mbŭh kiren nang pimudip ami di ong ati, ka rabis-i gaya pimudip ami ngga angān, mbŭh dog nguasa atin adi dŭh an miman kayuh ngga atin bisig so Tapa buang ngga atin tŭnggŭn, so ka kuasa pinyirasi-mandis Tapa ka dŭh so ka pinyibijak manusia.
Pak TUHAN nang di Samuel, “Dŭhnyah piduri ayŭh bigatung bait ramus. Aku dŭh raan ayŭh, amai Aku dŭh mien mun manusia mien. Manusia tingga sapa pŭrŭng ganan, pak Aku tingga darŭm atin daya.”