Tapa mbŭh raru munos asŭng-I kan-I kadŭk dagŭn sadis anŭ, ka-i nang di adŭp-I, “Dŭh Aku re tia mangu ong sitagar kraja pingandai manusia; Aku puan so andu ngara gi-sŭ mara pikir-kira ngara taŭn mbŭh arap. Aku dŭh re tia pirusak tadŭ tadŭ kayuh adi udip, mun ati.
Dosa mandŭg ka ong so ka ndi naan daya, ka dosa-i taban pinyikabŭs. Sitagar anŭ, pinyikabŭs mbŭh sawit ka sopŭrŭg bangsa manusia sabab barang naan daya mbŭh bidosa.
Sibandar-i sopŭrŭg ata mbŭh mun ngara, udip nunda ka tibiat ta manusia, ndai barang masam kayuh nanyam ka pinyiraan pŭrŭng ngga pikir-kira ta. Nunda tibiat ong ta ati, mun barang naan daya bŭkŭn gŭh, ata mbŭh taŭn re kinyam baji Tapa.