Gaŭn, gaŭn, daya Zion! Nyirais amai gaŭn, angān daya Jerusalem! Tingga, raja ngan mandŭg! Ayŭh mandŭg ngga bragah ka pimanang, pak pirapat adŭp-i nunggang kaldi ngga anak kaldi.
Daya so bŭngŭn ong di parad ndi ndŭg bŭngŭn ong di parad andi stabi di Aku. Di barang yŭn ngara badang kimanyan ka Aku, ka jugan sadis adi patut dog trima. Sopŭrŭg ngara stabi di Aku!
Asi daya re dŭh taru Kaam, Tuhan? Asi daya re abah kibās adŭn Mai? Kaam sadi adŭ kudus. Sopŭrŭg bangsa re mandŭg nyambah Kaam, sabab pingandai tŭnggŭn Mai dog kiris sopŭrŭg daya.”
Gaŭn meh, shorga, sabab pinyirubuh-i! Gaŭn meh, bara daya adi Tapa mbŭh mien ngga bara pinyuruh ka bara nabi, amai Tapa mbŭh nunggu ayŭh sabab kayuh adi-i ko ndai di angān!
Ngapŭi isa-i sopŭrŭg pinganyu Mai kabŭs mun anŭ, O TUHAN, pak isa-i sopŭrŭg jerā Mai nyirinyak mun batŭh andu makat! Ka rais anŭ darŭm damai sitŭkŭd pat puru sawa.