14 Isa-i ngara adi suba an siŭ aku batur dog ngarah ka riruk. Isa-i ngara adi gaŭn sabab susah ku ngundur ka mangŭh.
TUHAN, ngukum pinganyu ku simŭnŭ — ngara adi nang pinganang arap rawan aku!
Bagŭ pinganyu kirurung aku keya ka dari dari sapi; ka mbŭh maning aku, keya ka dari dari sapi adi mangah so tarun tana Bashan.
Nyiramat aku so pedang; nyiramat asŭng ku so dudu kasong anŭ.
Isa-i ngara adi tawŭh sangsara ku bandar bandar dog ngarah ka riruk; isa-i ngara adi nang adŭp-i kana dŭ so aku raru mangŭh ka nyesar.
Isa-i ngara adi suba an siŭ aku dog ngarah ka dog pimangŭh! Isa-i ngara adi bipekat rawan aku bu buang riruk!
Nyiramat aku, O Tapa! TUHAN, turung aku madin!
Isa-i ngara adi nyerang aku dog ngarah ka dog pirabur. Isa-i ngara adi suba kandam aku dog pimangŭh ka dog kinarap.
Bara pinganyu ku bu pari kan Kaam nandŭng; ngara tumbang ka kabŭs.
“Ngara adi tiru di angān re mangŭh amai mbŭh dog ngarah. Ngara adi rawan angān re kabŭs
“Ngara re nang kaŭs-i so Aku adŭ pimanang ngga pinyibake bisa dog dapŭd; pak sopŭrŭg adi tiru di Aku re mangŭh.
Kan Jesus nang di ngara, “Aku ati inŭh Ayŭh,” ngara ngundur ka tumbang ka tana.