Aku dog kirurung bara pinganyu, adi keya ka singah sikirau an man dagin manusia. Jipŭh ngara keya ka jarok ngga reja-panah; jura ngara keya ka pedang adi reja.
Jadi Moses ngga Aaron di dapŭd raja ka nang di ayŭh, “TUHAN, adi Tapa daya Hebrew, nang, ‘Ndŭg sinde kuu dŭh an nundok di Aku? Bada daya Ku ruah isa ngara bisa nyambah Aku.
Sopŭrŭg nasip manusia samah, ka anŭ inŭh sarah mun sopŭrŭg kayuh adi bŭkŭn adi jadi di ong ati. Sitŭkŭd manusia udip, pikir-kira ngara puno ngga andam ka sangsara, ka gŭgŭh ngara kabŭs.
Bŭn bangsa bŭkŭn nyambi tapa-i, sunggu tapa ngara dŭh sawŭ. Pak daya Ku mbŭh nyambi Aku, Tapa adi ko nggen stabi di ngara, ngga tapa adi dŭh dapŭd ndai ani ani yŭn ngara.
TUHAN nang: “Ani anŭ adi yŭn tayung-babuk ngan nyarah Aku? Ani bada ngara bu tagan Aku? Ngara nyambah tibudo adi dŭh biguna ndŭg ka adŭp ngara jadi dŭh biguna.
Ngara ari sidia an kadong; di ndi tarun tana rais, anŭ adi sawŭ dŭh bikuasa, pak atin bidikok mbŭh mritah. TUHAN nang, “Daya Ku dŭh ko ko ndai arap, ka dŭh ngaku Aku Tapa ngara.”
TUHAN nang di Moses, “Ndŭg sinde bara daya ati babŭ tirawan Aku? Ndŭg sinde ngara abah bisaya di Aku, sunggu Aku mbŭh ari ndai pingandai-nginga di ruang ngara?
Dŭhnyah tia kadong! Barang naan dŭh siŭn dŭh nang kayuh adi sawŭ di dingan adi samah sabah di Jesus, sabab sopŭrŭg ta mbŭh samah darŭm ndi pŭrŭng Kristus.