Aku nang, “O Tapa, aku mbŭh raru mangŭh re pakat ubak ku nyigura Kaam. Dosa ami mbŭh bitugung, bigatung so ubak ami; sopŭrŭg-i mbŭh bitugung ndŭg rangit.
Aku dog kirurung bagŭ pinyusah — raru bagŭ re nŭŭh mirang! Dosa ku mbŭh nyandat aku, ka aku mbŭh dŭh tia dapŭd kiris; ka-i rabis bagŭ so sirah ubok di ubak ku, ka pinyipagan ku mbŭh mating.
Ripas pimudip sangsara, ayŭh re pari gaŭn; ayŭh re puan nang sangsara-i dŭh kayuh adi dŭh biyŭn rati. Urun Ku adi tŭtŭd, adi yŭn asŭng Ku munos, re gŭrŭng ukum daya bagŭ sabab ayŭh Aku re apun ngara.
“Ayŭh nyibatŭh sopŭrŭg dosa ku ka nguruk sopŭrŭg-i; Ayŭh tangid-i di tungo ku, ka aku jadi ramah bada bat-i. TUHAN nggen di aku ka darŭm tangan pinganyu ku, ka aku dŭh bigaya re rawan ngara.
Kambŭi agi so dagin anŭ dog man di andu adi taruh, Tapa dŭh re trima sadis anŭ. Sadis anŭ dŭh re jadi berkat di angān pak mbŭh dog nyirundeng kais, ka asi asi adi man-i re dapu tanggong di sarah anŭ.
Adŭp Kristus kabis dosa ta di pŭrŭng adŭp-I di atuh rigang, isa ata rupas so kuasa dosa, ka udip nanyam pinyiraan Tapa. Da tawan-I angān mbŭh dog pibua.