Pak Kaam dŭh tagan ngara diginŭ di tarun tana-pajam, amai masi Mai inŭh bās. Kaam dŭh kadi abun puan kah apui adi kiren aran di ngara sandu ka singarŭm.
TUHAN inŭh adi grindung aku; Ayŭh inŭh kuta ku adi tagap. Tapa ku inŭh pinyigrindung ku, ngga Ayŭh aku siramat. Ayŭh grindung aku keya ka pinangin; Ayŭh ngibān aku ka kingat aku.
ngara re dŭh sibŭrŭk bait badŭh asŭng. Paras batŭh andu ngga paras tarun tana-pajam dŭh re bada ngara kinaman, amai ngara re dog nguru sianŭ adi rindu ngara. Ayŭh re nguru ngara ka rubang rubang piin.
Daya Ku bagan buang nang di Aku, ‘Sunggu dosa ami nyarah kieh, turung kieh, TUHAN, nimun adi mbŭh Kaam janji. Kieh ari tagan Kaam; kieh mbŭh bidosa rawan Kaam.
Pak sunggu mŭnŭ, kan Roh anŭ mandŭg, adi pinandŭng kayuh adi sawŭ pasar Tapa, Ayŭh re nyiruton angān di sopŭrŭg kayuh adi sawŭ anŭ. Ayŭh dŭh re minyu so ka pinyiraan adŭp-I, pak re minyu pasar kayuh adi-I dingah ka re kidaan di angān kayuh kayuh adi re.
Daya Canaan ngga sopŭrŭg daya bŭkŭn adi di rais ati re dingah pasar kayuh anŭ. Ngara re kirurung kieh ka siŭ barang naan kieh! Simuki meh Kaam re tak bragah adŭn Mai?”