Pak ngara adi sabah di TUHAN yŭn pinurung re dapŭd pinyibake ngara dog pibauh. Ngara re mun beuh mikabur ngga pinyibake urad-i. Ngara re bikaduh ka dŭh re rarah; ngara re panu ka dŭh re kawŭk.
Pak TUHAN taŭn-i kajŭn tika-I masi di angān. Ayŭh mbŭh sidia an masi di angān sabab Ayŭh taŭn ari ndai kayuh adi batur. Sanang inŭh ngara adi na pinyabah ngara di TUHAN.
Na pingarap ngan di TUHAN ka tunda pinyipesan-I; Ayŭh re nggen di angān tarun tana ati ngga-I stabi di angān, ka angān re kiris daya adi ginaka dog pibu.
Nuris-i, sabab gibayuh tika-i jadi bitŭtŭk. Pak tika-i re rikas mandŭg, ka kayuh adi Aku kiren di kuu re sawŭ jadi. Mun adi sais, pak kajŭn adŭ; kayuh anŭ manŭn re jadi, ka dŭh-i re dog pirambat.
Kan anŭ mbŭh jadi, barang naan re nang, “Ayŭh Tapa ta! Ata mbŭh na pinyabah ta di Ayŭh, ka Ayŭh mbŭh nyiramat ata. Ayŭh TUHAN! Ata mbŭh na pinyabah ta di Ayŭh, ka madin ata mbŭh gaŭn pawŭn sabab Ayŭh mbŭh nyiramat ata.”
Daya adi sabah di Jesus di Rome agi dingah pasar kieh, ka mbŭh mandŭg ka Passar Appius samŭn ka ramin nupang adi dŭn Taruh Ramin Nupang an bidapŭd ngga kieh. Kan Paul kiris ngara, ayŭh nggen trima kaseh di Tapa amai kayuh adi mun anŭ taŭn-i ngatat ayŭh.