“Ingat, TUHAN, aku mbŭh bituan di Kaam ngga atin tŭtŭd ka stabi, ka aku mbŭh siraru bandar bandar ndai kayuh adi Kaam bada aku ndai.” Ka-i nyisakuk sien.
“Agi kuu kiris urun Ku Job?” TUHAN siken. “Mating daya di ong re tŭtŭd buang kana mun ayŭh. Ayŭh nyambah Aku ka mbŭh nakit ngga adŭp-i dŭh re ndai kayuh arap. Kuu ngasu Aku bada nyibandar kuu nyerang ayŭh ngga dŭh biyŭn pada, pak Job taŭn-i babŭ tŭtŭd.”
Kieh ngangŭn pikir-kira atin ami mbŭh kiren nang pimudip ami di ong ati, ka rabis-i gaya pimudip ami ngga angān, mbŭh dog nguasa atin adi dŭh an miman kayuh ngga atin bisig so Tapa buang ngga atin tŭnggŭn, so ka kuasa pinyirasi-mandis Tapa ka dŭh so ka pinyibijak manusia.
Berkat anŭ mbŭh yŭn ngan, angān adi so ka pinyabah mbŭh pagŭng dog jaga Tapa ngga kuasa-I yŭn pinyiramat anŭ adi mbŭh dog sidia re dog pinandŭng di andu sikasŭn.
Jadi meh, bara dingan ku, angān dŭh siŭn dŭh ngga situngang ngan kiren darŭm pimudip ngan Tapa sawŭ ko bagan ka mien angān. Kambŭi angān ndai simŭnŭ, angān dŭh re udah pasan pinyabah ngan;