Jadi sopŭrŭg daya maad ka arŭn adŭp ngara ka man nok darŭm pawŭn ka samah pinguman ngga dingan ngara, sabab ngara mirati kayuh adi mbŭh dog basa di sirung jawin ngara.
Kaam trima daya adi gaŭn ndai kayuh adi batur, ngara adi ingat adŭp-i udip nanyam ka pinyiraan Mai. Kaam baji di kieh, pak kieh babŭ ndai dosa. Pŭn ka Kaam mbŭh raru baji pak kieh ngandŭ ndai sarah so jaman jah.
Kaam minyu ngga aku, ka aku dingah barang bang piminyu Mai. Aku ati jamai, TUHAN Tapa Bisa-pŭrŭg, ngapŭi meh pinganang Mai bada atin ku gaŭn ka sanang.
Bisa kah ata nang garang, Ukum-adat kayuh adi bidosa? Manŭn dŭh! Pak Ukum-adat inŭh adi bada aku puan ani dosa. Kambŭi Ukum-adat mating nang, “Dŭhnyah ripong di kayuh adi daya dapu,” aku taŭn dŭh re puan pinyiripong adi mun anŭ.
Agi kah kayuh ati sirati-i Ukum-adat rawan janji Tapa? Taŭn-i dŭh! Amai kambŭi manusia kambat ukum-adat adi taban udip, barang naan daya dapŭd bamai ngga Tapa so ka pinyita-i.
Gaŭn meh di sirung jawin TUHAN, samah ngga bara anak ngan, daya-gaji ngan, ngga bara daya Levi, daya pinami, bara anak tumang, ngga bara dayung uban adi rŭŭ di kupo kupo ngan. Ndai kayuh anŭ di tarun yŭn anŭ adi ndi adŭ yŭn bisambah.
Darŭm gawai anŭ, pirami adŭp ngan ngga bara anak ngan, daya daya-gaji ngan, daya Levi, daya pinami, bara anak tumang, samŭn bara dayung uban adi rŭŭ di kupo kupo ngan.