Darŭd Sinai mbŭh dog nutu asuh, sabab TUHAN mbŭh mūn ka tunduh-i darŭm apui. Asuh anŭ maad ka rangit mun asuh so buwang apui, ka sopŭrŭg daya mbŭh bana kimŭtŭr taru.
Tingga ka rangit; tingga ong! Rangit re miyap mun asuh; ong re bikurat mun piraka adi amba, ka sopŭrŭg daya-i re kabŭs mun tura. Pak pinyirupas adi Aku taban re tan adu adu; pimanang Ku dŭh re mungan.
“Dŭh tui ripas pinyusah di tipuh anŭ, batŭh andu re marui jadi karŭm, buran re dŭh tia nyekar, bitang bitang re rabu so rangit, ka kuasa di rangit re bigugoh.
Pak Andu Tuhan re mandŭg mun pinaku. Di Andu anŭ rangit re miyap ngga sak jawŭn adi raru bana, kayuh kayuh di rangit re dog sigot ka dog pirabur, ka ong ngga sopŭrŭg isi-i re mating tia.