TUHAN nang, “Ati inŭh urun ku, adi Aku nyibake — adi Aku mbŭh mien; di ayŭh asŭng Ku munos. Aku mbŭh nggen di ayŭh kuasa Ku, ka ayŭh re taban pinyitŭnggŭn ka barang bangsa.
Ngapŭi Aku re nggen di ayŭh yŭn guru adi bibragah, pinyiguru di dupan daya bās ngga adi bikuasa. Ayŭh re jugan asŭng adŭp-i ka sua kinyam nasip daya adi arap. Ayŭh gŭrŭng dosa daya bagŭ ka bidua mite ngara dog apun.”
Tapa Jacob dŭh mun tibudo tibudo anŭ; Ayŭh inŭh adi ndai sopŭrŭg kayuh, ka Ayŭh mbŭh mien Israel bada jadi daya adi adŭp-I dapu. TUHAN Bisa-pŭrŭg inŭh adŭn-I.
Tapa mbŭh katuh Ayŭh ka tangan tauh-I, nimun Pinguru ka Pinyikudip, siŭn daya Israel dapŭd aran ngga marik pimudip-i pari ka adŭp-I ka dapŭd pingapun dosa.
Ayŭh bada yang Jordan jadi baat di asah kieh ngga angān daya Reuben ngga daya Gad. TUHAN inŭh Tapa daya Israel, dŭh inŭh Tapa ngan.’ Komŭnŭ sesang ngan kadŭ re bada sesang ami dŭh tia nyambah TUHAN.
pak isa-i jadi tandā yŭn daya ami ngga daya ngan, ka yŭn turap turap adi sundis ripas ata, nang kieh sawŭ nyambah TUHAN di Bari kudus-I ngga pinganggen adi dog badang ka ngga sadis sadis adi bŭkŭn ngga sadis bidingan. Anŭ, isa sesang sesang ngan dŭh nang tung jami dŭh yŭn TUHAN.