Jerusalem gaŭn sabab kayuh adi TUHAN mbŭh ndai. ayŭh mbŭh keya ka pingaten dayung adi muko bisasat yŭn re sawan. Tapa mbŭh kibarui ayŭh ngga pinyiramat ka pimanang.
TUHAN adi Tapa mu agi ngga kuu; kuasa-I nggen pimanang di kuu. TUHAN re pawŭn ka gaŭn sabab kuu. ka ngga pinyirindu-I Ayŭh re nggen udip bauh di kuu. Ayŭh re biragu ka gaŭn sabab kuu,
Simŭnŭ gŭh angān daya adi babŭ mara, dŭh siŭn dŭh an nundok di daya adi tuuh. Ka sopŭrŭg ngan dŭh siŭn dŭh an taban atin tŭkŭn yŭn turung dingan ngan; amai Surat-kudus nang, “Tapa abah di daya adi sambuh, pak turung daya adi pirapat adŭp-i.”
“Aku dŭh puan, tuan. Kaam kidŭ-i puan,” aku nam. Ayŭh nang di aku, “Ngara inŭh adi ko kinyam sangsara pinyikisiis. Ngara muko ngu piraka ambu ngara da buda pakai deya Anak Biri.