Jerusalem, maad ka sambu darŭd adi bigatung ka piagah agah kana! Bagan ngga sirŭŭn bana, Zion; kidaan agah kana! Minyu ka dŭhnyah taru. Kidaan di kupo kupo Judah nang Tapa ngara re mandŭg!
Mbŭh raru kana inŭh nyam-i nŭŭh kiris pinyisung mandŭg mutas darŭd, taban agah kana, agah damai! Ayŭh kidaan pimanang ka nang di Zion, “Tapa mu inŭh raja!”
Kuasa raja-I re masang bitambah; pritah-I re ari darŭm damai. Ayŭh re mritah nimun sesang Raja David, sangan kuasa-I di kayuh adi batur ka tŭnggŭn, so madin ndŭg sikasŭn tipuh. TUHAN adi Bisa-pŭrŭg mbŭh natu an ndai sopŭrŭg ati.
Di jaman bara pimritah anŭ Tapa adi pinguasa di shorga re pijog pritah adi dŭh bisa mungan. Pritah anŭ dŭh bisa dog ngarah, pak re kubo pirabur sopŭrŭg empaya adi bŭkŭn, ka komŭnŭ adŭp-i re mritah adu adu.
Aku pesan di ndi tarun tana empaya ku nang sopŭrŭg daya patut taru ka stabi di Tapa Daniel. “Ayŭh inŭh Tapa adi udip, ka Ayŭh re mritah ndŭg situi tui. Pritah-I dŭh re tungang dog nyirubuh, ka kuasa-I dŭh re mungan.
Ayŭh dog nggen kuasa, stabi, kuasa-raja, isa bara daya so barang bangsa, kaum, ngga piminyu bisa bituan di ayŭh. Kuasa-i re tan adu adu, ka pritah-i dŭh re mungan.
“Komŭnŭ, Israel, angān re puan Aku ati TUHAN adi Tapa ngan. Aku rŭŭ di Zion, sandah kudus Ku. Jerusalem re jadi kupo kudus; daya tami dŭh re tia nyerang-i.