1 TUHAN, dingah dua ku! Darŭm pinyitŭnggŭn Mai dingah pimite ku; nam aku darŭm pinyitŭtŭd Mai!
“Ka madin, TUHAN Tapa, pijadi yŭn adu adu janji adi Kaam mbŭh ndai pasar aku ngga bara sesang ku, ka ndai kayuh adi Kaam nang adŭp Mai re ndai.
Aku nang di TUHAN, “Kaam inŭh Tapa ku.” Dingah sirŭŭn ku mite turung, TUHAN!
Dingah, O TUHAN, di pimite ku yŭn pinŭnggŭn; mbit piduri di sien ku mite turung! Dingah dua ku adi aku jugan ngga atin adi sawŭ.
Aku di ka Kaam, TUHAN, yŭn pinyigrindung; dŭhnyah bada aku dog ngarah. Kaam inŭh Tapa adi tŭnggŭn; nyiramat aku, aku bidua!
Sabab Kaam tŭnggŭn, turung aku ka pirupas aku. Dingah aku ka nyiramat aku!
Kaam ngibān kieh di jaman adi mbŭh, ka dŭhsah baji di Jerusalem tia. Anŭ inŭh kupo Mai, sandah kudus Mai. Sopŭrŭg daya di rais rais adi sindŭk ngamun Jerusalem samun daya Mai sabab dosa ami ngga arap adi tayung-babuk ami mbŭh ndai.
Pak kambŭi ata ngaku dosa ta ka Tapa, Ayŭh re ingat janji-I ka ndai nanyam patut: Ayŭh re apun dosa ta ka pibisig ata so sopŭrŭg pingandai sarah ta.