Pak, TUHAN adi Bisa-pŭrŭg, Kaam suba daya ngga pinyitŭnggŭn; Kaam puan ani di atin ngga pikir ngara. Jadi bada aku kiris Kaam maras dendam di pinganyu ku, amai aku mbŭh na har ku darŭm tangan Mai.
Ka Aku re suba utung adi taruh adi siramat ka re pibisig ngara mun pirak dog pibisig ngga apui. Aku re suba ngara mun suba mas. Ka ngara re bidua ka Aku, ka Aku re nam ngara. Aku re kidaan di ngara nang ngara inŭh daya Ku, ka ngara re ngaku Aku ati Tapa ngara.”
Ayŭh re mandŭg di bisara daya, mun daya pibisig ka pijarŭh pirak. Nimun tukang basi pibisig pirak ngga mas, simŭnŭ inŭh pinyisung TUHAN re pibisig bara imam, isa ngara taban ka TUHAN sadis adi batur.
Sanang inŭh ngara adi tŭtŭd darŭm ngara dog suba, sabab kan ngara manang ngarah pisuba anŭ, ngara re kambat upah-i, anŭ inŭh udip adi sawŭ adi Tapa mbŭh bijanji an nggen di sinadan daya adi rindu di Ayŭh.
Tujuan-i inŭh ngga tingga batur kah dŭh pinyabah ngan anŭ. Mas bina, adi bisa dog pirusak babŭ gŭh dog suba ngga apui; ngapŭi pinyabah ngan, adi brega dŭ so mas, dŭh siŭn dŭh gŭh dog suba, isa-i jadi tan. Komŭnŭ angān re trima puji ngga bragah ka stabi di Andu anŭ kan Jesus Kristus dog pinandŭng.