“Asi meh garang, daya-gaji adi tŭtŭd ka adi bijak? Ayŭh inŭh sianŭ adi tuan-i tijuan da jaga daya daya-gaji adi bŭkŭn, da nggen man di ngara di jam adi patut.
Asi asi adi an bituan di Aku dŭh siŭn dŭh an tunda Aku, isa daya-gaji Ku siraru agi ngga Aku di tadŭ yŭn Ku. Ka Sama Ku re kibās barang naan daya adi bituan di Aku.
“Sama! Kaam mbŭh nggen ngara di Aku, ka Aku raan ngara agi ngga Aku di yŭn Ku rŭŭ, isa ngara bisa kiris bragah Ku, bragah adi Kaam mbŭh nggen di Aku; amai Kaam mbŭh rindu Aku sibayuh ong jadi.
Aku dingah sirŭŭn minyu so takta anŭ: “Madin Tapa rŭŭ ngga bara daya! Ayŭh re rŭŭ ngga ngara, ka ngara re jadi bara daya-I. Adŭp Tapa re agi ngga ngara, ka Ayŭh re jadi Tapa ngara.