Ngara mbŭh tingge atur atur adi Aku muko bada ngara tunda; ngara mbŭh ndai sapi so mas adi dog piriris ka nyambah-i, ka jugan sadis dieh. Ngara mbŭh nang anŭ inŭh tapa ngara adi mbŭh taban ngara ngga ruah so Egypt.
Angān re siramat kambŭi angān nang ka ndai kayuh adi batur. Dŭhnyah pakai kuasa ngan ngga nipu daya sirata bait trima suap. Dŭhnyah mŭrŭt pekat daya adi bisatur an siŭ daya puan kah ndai tadŭ masam pingandai adi arap.
Dŭhnyah bipusar an kandam dingan ngan. Dŭhnyah nggen taksi kadong buang angān bipayu. Aku tiru di pinyikadong, tiru di atur adi dŭh ngga pimanu pinyitŭnggŭn, ka tiru di pinyiganas.”
Pak madin angān mbŭh puan Tapa, puan kah, kana dŭ nang, Tapa mbŭh puan angān; simuki meh angān bisa an pari ka roh roh anŭ, adi ramah buang dŭh biguna? Mani angān an jadi urun ngara dinge?
Dŭhnyah tambit yŭn adŭp ngan tadŭ tadŭ kayuh adi mbŭh dog ngŭtŭ dŭh siŭn dŭh dog pirabur; ka TUHAN re dŭh tia raru baji ka re kiren masi-I di angān. Ayŭh re masi di angān ka re bada angān jadi daya adi raru bagŭ, nimun adi Ayŭh muko janji di tayung-babuk ngan,
Dŭhnyah angān, amai sawa adi ngga utang dog kinating mbŭh sindŭk, abah nginjam kayuh di ngara. Dŭhnyah bada pikir adi arap mun anŭ mŭrŭt atin ngan. Kambŭi angān abah, ngara re ngadu ka TUHAN, ka angān meh re sawŭ sarah.
Bara pinganyu Kristus anŭ taŭn sawŭ dŭh so tibaran ta, ngapŭi ngara bu tingge ata; kambŭi ngara so tibaran ta, ngara tatu babŭ ngga ata. Pak ngara bu isa-i tatŭng mating katŭn ngara sawŭ so tibaran ta.