dingah dua ngara. Dingah ngara so yŭn pinyirŭŭ Mai di shorga, apun ngara, ka turung ngara. Kaam sadi adŭ adi puan pikir-kira atin manusia. Ndai di barang naan ngara nanyam patut ayŭh trima,
Aku ingat janji Ku yŭn biribu ribu turap manusia, ka apun arap ngga dosa; pak Aku dŭh re kambŭt ngukum sesang manusia ndŭg taruh ngga pat turap amai dosa pimas ngara.”
TUHAN nang, “Ja, ngatur har ati. Angān mbŭh bitameg bireh bada dosa, pak Aku re ngu angān bada bisig mun salju. Sunggu kais ngan takod bireh, angān re buda mun buruh biri.
TUHAN, dingah kieh. TUHAN, apun kieh. TUHAN, dingah kieh, ndai meh yŭn ami! Siŭn barang naan daya puan nang Kaam inŭh Tapa, dŭhnyah sais! Kupo ngga bara daya ati inŭh jamai.”
di yŭn agi kada daya taban ka yŭn-I ndi naan daya naman andam ruku, guring di ambok. Kan Jesus kiris munki masam bās-i pinyabah ngara, Ayŭh nang di daya adi naman andam ruku anŭ, “Dŭhnyah susah, nak! Dosa mu mbŭh dog apun.”
Sopŭrŭg ngan, bara dingan ku daya Israel, kieh raan angān puan nang so Jesus agah pasar pingapun dosa mbŭh dog nyuse di angān. Barang naan daya adi sabah di Ayŭh mbŭh dog pirupas so sopŭrŭg dosa adi dŭh Ukum-adat Moses tungang pirupas angān so.
Sabar ngga dingan ngan ka apun dingan ngan kan angān agi dŭh sanang asŭng di dingan ngan. Angān dŭh siŭn dŭh an apun dingan ngan nimun Tuhan mbŭh apun angān.