45 Ka Ayŭh pari ka yŭn murid-I ka nang, “Babŭ bŭŭs kah angān buang rŭŭ-paya? Tingga! Jam mbŭh mandŭg yŭn Anak Manusia dog nyerah ka darŭm tangan daya bidosa.
Ngga arong kumbeng Elijah piguru napat ngara: “Bana bidua! Ayŭh anŭ tapa! Kadŭ ayŭh nyipŭmŭh puan kah bijamban, puan kah di ka tarun bŭkŭn! Bŭŭs kani ayŭh. Angān an di kies ayŭh!”
Angān adi babŭ mara, pimunos adŭp ngan ngga udip mara ngan. Nyipawŭn adŭp ngan darŭm angān gibabŭ mara. Ndai kayuh adi angān raan, ka tunda pinyiraan atin ngan. Pak ingat Tapa re tingga arap kana ngan di barang kraja pingandai ngan.
“Di ka yŭn ndi naan daya di kupo,” Ayŭh nang di ngara, “ka kidaan di ayŭh: ‘Gurū nang, Jam Ku mbŭh mandŭg; bara murid Ku ngga Aku re man gawai Paska di ramin mu?’ ”
Aku agi ngga angān barang andu di Ramin Tuhan, pak mating angān nakap Aku. Pak ati mbŭh tika yŭn angān pimanu pingandai ngan, amai kuasa karŭm mbŭh aŭn mritah.”
“Madin asŭng Ku mbŭh raru susah; Ani meh re Ku nang? Bisa kah Aku nang, ‘Sama, dŭhnyah bada tika jera-birasa ati dog Aku’? Pak sabab ati inŭh Aku mbŭh mandŭg ka darŭm ong, isa Aku kinyam jera-birasa ati.
Dŭm ndi andu ngga-i mbŭh re Gawai Paska. Jesus puan jam adi ngga-I bu so ong ati pari ka Sama, mbŭh mandŭg. Ayŭh rindu ngara di ong, adi tung adŭp-I; ka rindu ngara ndŭg sikasŭn-i.