Pingaten dayung ku adi aku siŭt, aku mbŭh mŭrŭt ka darŭm teya ku. Aku nguruk rapah ngga myrrh ku; aku man ju banyis ngga mara banyis ku; aku nok wain ngga sisuh ku. Man, angān adi biawang, ka nok ndŭg ka angān mabuk ngga pinyiawang!
TUHAN nang, “Mandŭg, barang naan adi badŭh asŭng; digiti agi piin! Mandŭg, angān adi dŭh biyŭn duit; miris gandom ka man! Mandŭg! Miris wain ngga sisuh; dŭhsah bayar ani ani!
Darŭm ngara man, Jesus tambit ndi kiping ruti, nang dua trima kaseh, mire-i, ka nggen-i di bara murid-I. “Mbit ka man-i,” Ayŭh nang; “ati inŭh pŭrŭng Ku.”
Makuk adi ata pakai di tika Biruman Tuhan ka adi ata nggen trima kaseh di Tapa yŭn-i: kan ata nok so dieh, ata mbŭh jadi ndi ngga Kristus darŭm pinyikabŭs-I. Ka ruti adi ata mire: kan ata man-i, ata mbŭh jadi ndi ngga pŭrŭng Kristus.