Ka ngga adŭn-I, agah pasar daya patut marik pimudip-i pari ka Tapa siŭn dapŭd pingapun dosa, dŭh siŭn dŭh dog nyuse di sopŭrŭg bangsa, piguru so Jerusalem.
Pak aku siken: Sawŭ kah ngara gibayuh dingah agah anŭ? Mbŭh ngara dingah, amai sak adi dog nang darŭm Surat-kudus: “Jawŭn sirŭŭn ngara mbŭh tambus ka barang yŭn di ong; pinganang ngara mbŭh ndŭg bŭngŭn ong.”
so kuasa pingandai-nginga ngga pingandai-saruh, ka so kuasa Roh Kudus. Ngapŭi meh, darŭm panu bijaruh so Jerusalem ndŭg Illyricum, aku agi piagah Agah Kana pasar Kristus.
Angān dŭh siŭn dŭh an adu adu sabah di Agah Kana anŭ ka jadi tagap darŭm pinyabah ngan. Dŭhnyah pasan pingarap ngan anŭ adi angān ko kambat darŭm angān dingah Agah Kana anŭ. Yŭn Agah Kana anŭ inŭh aku, Paul, mbŭh jadi urun. Ka Agah Kana anŭ mbŭh dog nyuse di ndi ong ong.
Agah Kana anŭ babŭ taban berkat buang mbŭh kambang ka barang yŭn di ong, nimun-i mbŭh kambang di dupan angān piguru so andu angān muran dingah pasar pinyirasi-mandis Tapa ka puan ani sibandar-i.
Tapa, dŭh-I dŭh rada pingandai kana daya. Ayŭh dŭh re kambŭt kayuh adi angān ko ndai puan kah pinyirindu ngan yŭn-I adi angān ko kiren darŭm pinurung adi angān nggen di daya Kristen adi bŭkŭn, bait-i madin puan kah prajah.
Komŭnŭ aku kiris malaikat adi bŭkŭn mikabur bigatung di rangit, taban Agah Kana adi tan adu adu re-i piagah ka manusia di ong, ka barang bangsa, tibaran-asar, piminyu, ka rais.
Aku, adi TUHAN Tapa Israel, muko bijanji jah nang rawang mu ngga manak mu re adu adu jadi imam yŭn Ku. Pak madin Aku nang Aku dŭh tia raan-i simŭnŭ! Aku re stabi di sinadan daya adi stabi di Aku, ka ngara adi ngamun Aku re dog ngamun.