Darŭm aku bŭŭs, atin ku burah. Aku pŭmŭh dari adi aku awang nutok tiban. Bada aku mŭrŭt, dayung ku, manuk asang ku, buwa atin ku. Ubak ku bisa bada sipot-abun, ka ubok ku mirimet bada abun ngarŭm.
Nuris-i, sabab gibayuh tika-i jadi bitŭtŭk. Pak tika-i re rikas mandŭg, ka kayuh adi Aku kiren di kuu re sawŭ jadi. Mun adi sais, pak kajŭn adŭ; kayuh anŭ manŭn re jadi, ka dŭh-i re dog pirambat.
Komŭnŭ Ayŭh pari ka yŭn taruh naan murid-I anŭ ka dapŭd ngara aŭn bŭŭs; ka-I nang di Peter, “Mani angān mbŭh dŭh adŭ tungang bijaga ngga Aku sirabi ka ndi jam?
Pak kambŭi daya-gaji anŭ nang darŭm asŭng-i, ‘Gibayuh inŭh tuan ku mari,’ ka piguru mukong daya daya-gaji adi bŭkŭn, dari dayung, ka man nok ndŭg ka mabuk;
Angān dŭh siŭn dŭh an ndai simŭnŭ, sabab angān puan tika-i mbŭh mandŭg adi ngga angān patut burah so bŭŭs. Amai tika adi ngga ata dog nyiramat madin mbŭh sindŭk. Dawŭ-i jo, darŭm tipuh adi ngga ata sibungas sabah.
amai tadŭ kayuh adi granan tatŭng jadi jawa. Ngapŭi meh mbŭh agi dog nang, “Burah meh, kuu adi bŭŭs, makat so pinyikabŭs; Kristus re nyekar di tunduh mu.”