“Di tipuh anŭ, kan Anak Manusia mandŭg darŭm kuasa-I, kayuh agi keya ka di upama ati: Agi ndi sidah, simŭng naan dayung bujang taban prita ngga ruah re di kambat pingaten dari.
Tuan ramin re makat ka tŭŭp tiban; ka kan angān mijog di sapa ka gutog-i buang nang, ‘Kuka tiban yŭn ami, tuan!’ ayŭh re nam angān, ‘Aku dŭh puan so ki angān mandŭg!’