Pinguru pinguru adi bijak re kutung pinyibijak ngara ngga bagŭ daya. Pak agi gŭh andu-i kada so ngara re agi dog siŭ darŭm perang puan kah dog badang bada kabŭs, ka kada re dog mirupak ka jadi daya-takap.
Ka Aku meh kidaan di angān, Aku re pait ka angān nabi ngga daya adi bijak ka gurū; angān re siŭ kada so ngara, masak di rigang adi bŭkŭn, ka madŭs adi bŭkŭn di ramin simayang-Jahudi ka tadak ngara so kupo ndi ndŭg kupo andi.
Pak diŭ so sigara kayuh ati tambus, angān re dog nakap ka dog kisiis; angān re dog dawa di ramin simayang-Jahudi ka dog na darŭm jer; angān re dog taban ka sirung jawin raja ngga pinguasa sitagar adŭn Ku.
Pak ngara re ndai di angān anŭ adi ngara ko ndai di Aku, sabab angān mbŭh tung jaku. Ngara re ndai simŭnŭ sabab ngara dŭh puan sianŭ adi bada Aku mandŭg.
Dŭhnyah taru kayuh adi re bada kuu sangsara. Ingat! Siarap re taran kada so bara mu ka darŭm jer ngga suba kuu, ka kuu re susah sitian simŭng andu. Tŭtŭd meh darŭm Aku, sunggu kuu dog siŭ bait kani, ka Aku re nggen di kuu udip adi sawŭ adi tan adu adu ndu upah pimanang mu.
Aku puan diki kuu rŭŭ, diginŭ di yŭn takta Shetan. Kuu bijijŭ ngga Aku, ka pinyabah mu di Aku bŭn kuu pasan, sawŭ ndŭg ka andu adi ngga Antipas, saksi Ku adi tŭtŭd, dog siŭ diginŭ di yŭn Shetan rŭŭ.
“Aku dŭh puan, tuan. Kaam kidŭ-i puan,” aku nam. Ayŭh nang di aku, “Ngara inŭh adi ko kinyam sangsara pinyikisiis. Ngara muko ngu piraka ambu ngara da buda pakai deya Anak Biri.