Pak Elisha nang, “Dŭh kah aku agi diginŭ kan daya anŭ mūn so krita kuda-i di dapŭd kuu? Ati dŭh tipuh adi ngga trima duit puan kah piraka, teya kanā ngga teya anggor, biri ngga sapi sapi, puan kah daya-gaji!
Daya budo piruah pinganang budo ka bisatur an ndai kayuh adi arap. Kayuh adi ngara ndai ka kayuh adi ngara nang inŭh kayuh adi nggen mangŭh di TUHAN, ka ngara bŭn nggen man di daya adi sibŭrŭk bait nggen nok di daya adi badŭh asŭng.
Pak kambŭi daya-gaji anŭ nang darŭm asŭng-i, ‘Gibayuh inŭh tuan ku mari,’ ka piguru mukong daya daya-gaji adi bŭkŭn, dari dayung, ka man nok ndŭg ka mabuk;
Raja nang di ayŭh, ‘Kuu daya-gaji adi arap! Aku re pakai pinganang adŭp mu ngga nunggu kuu! Kuu puan aku ati daya karas, tambit kayuh adi aku dŭh dapu ka ngatŭm kayuh adi aku dŭh purun.
Dŭhnyah angān, amai sawa adi ngga utang dog kinating mbŭh sindŭk, abah nginjam kayuh di ngara. Dŭhnyah bada pikir adi arap mun anŭ mŭrŭt atin ngan. Kambŭi angān abah, ngara re ngadu ka TUHAN, ka angān meh re sawŭ sarah.
“Ripas TUHAN adi Tapa ngan muko pibu ngara yŭn ngan, mba ngapŭh minyu dupan adŭp ngan nang Ayŭh mbŭh taban angān mŭrŭt ka tarun tana anŭ yŭn dapu-i amai angān daya adi patut dapu-i. Dŭh-i simŭnŭ, TUHAN re pibu ngara anŭ yŭn ngan sabab ngara anŭ arap.