Isan isan andu adi taruh agi dudū ngga kijat, abun adi tabar tatŭng di tibung darŭd, ka jawŭn trompet adi raru bana dog dingah. Sopŭrŭg daya di bari kimŭtŭr taru.
TUHAN re pijog binira-tandā ngga kiren di bangsa bangsa nang adŭp-I nguruk dinge daya Israel ngga daya Judah adi mbŭh papar sasah di barang yŭn di ong ka taban ngara pari.
Kan andu anŭ mbŭh mandŭg, trompet re dog mambak ngga bagan sopŭrŭg daya Israel adi dog taran ka Assyria ngga Egypt. Ngara re mandŭg ka nyambah TUHAN di Jerusalem, di sandah kudus-I.
Nang ragu bauh ka TUHAN; muji meh Ayŭh, sopŭrŭg ong! Muji Ayŭh, angān adi birayar di rawŭt; muji Ayŭh, sopŭrŭg dāng di rawŭt! Biragu meh sopŭrŭg ngan adi rŭŭ di rais rais adi jo!
Aku re kidaan di rais di utara bada pirupas ngara ka rais di siratan bada dŭh bitan ngara. Tandah daya Ku mari so rais rais adi jo, so barang parad di ong.
Tingga bait tauh mu kayuh adi mbŭh jadi! Daya mu piguru tikuruk; ngara mbŭh aŭn mari! Siragi Aku ati Tapa adi udip, kuu re sanang asŭng di daya mu, nimun pingaten dayung sanang di batuh batuh brega-i.
Tingga kayuh adi jadi maning kuu: Daya mu mbŭh tikuruk re mari! Anak anak dari mu re mandŭg so rais adi jo; Anak anak dayung mu re dog kabis mun anak-sŭ.
Kuu re bu kadŭg dau adi mire sandah anŭ nyinuwŭh. Kuu re bu mun tayung-babuk mu di tika tana bigugoh di jaman Uzziah jadi raja di Judah. TUHAN Tapa re mandŭg ngga sopŭrŭg malaikat-I.
TUHAN nang di daya-I, “Aku bada angān papar sasah di barang yŭn. Pak madin, angān daya adi dog taran ka rais tami, bu so Babylonia ka pari ka Jerusalem.
TUHAN nang, “Aku re kadi krita krita kuda so Israel ka kadi kuda kuda so Jerusalem; bawŭh adi dog pakai di tika perang re dog pirusak. Raja ngan re ndai damai di dupan bangsa bangsa; bayah pritah-i so rawŭt ndi ndŭg rawŭt andi, so Yang Euphrates ndŭg bŭngŭn ong.”
TUHAN re pinandŭng adŭp-I di daya-I; Ayŭh re nimbak reja panah-I keya ka kijat. TUHAN Raja re mambak trompet; Ayŭh masang darŭm sabak ribut so siratan.
Amai bara Kristus kadong ka bara nabi kadong re timbur; ngara re ndai pingandai-nginga ka pingandai-saruh ngga nipu ndŭg ka bara daya adi Tapa mbŭh mien ani, kambŭi tungang.
Ka ngga adŭn-I, agah pasar daya patut marik pimudip-i pari ka Tapa siŭn dapŭd pingapun dosa, dŭh siŭn dŭh dog nyuse di sopŭrŭg bangsa, piguru so Jerusalem.
Pak aku siken: Sawŭ kah ngara gibayuh dingah agah anŭ? Mbŭh ngara dingah, amai sak adi dog nang darŭm Surat-kudus: “Jawŭn sirŭŭn ngara mbŭh tambus ka barang yŭn di ong; pinganang ngara mbŭh ndŭg bŭngŭn ong.”
Kayuh adi Tapa an ndai anŭ, adi-I re ngamas di tipuh adi adŭp-I mien, inŭh nguruk sopŭrŭg anŭ adi-I ko napa, bait-i darŭm shorga, bait-i darŭm ong, ngga Kristus adi jadi ubak.
“Pari ingat kayuh adi jah, jaman adi ngga angān gibayuh dog biranak, ndŭg ka jaman Tapa napa manusia di ong. Di ndi ong ong, mbŭh kah kayuh adi raru grua mun ati jadi? Mbŭh kah daya dingah kayuh adi mun ati?
Re agi dog dingah pinganang so pingubak malaikat darŭm sirais, jawŭn trompet Tapa, ka adŭp Tuhan re mūn so shorga. Ngara adi mbŭh kabŭs adi sabah di Kristus re diŭ makat udip bauh;
Ati inŭh rati adi bisukan yŭn ju bitang adi kuu kiris di tangan tauh Ku, samŭn yŭn ju rika-mas prita anŭ: ju bitang inŭh rati-i ju malaikat eklisia, ka ju rika prita inŭh rati-i ju eklisia.