Ndi andu, sindŭk singumi andu, David makat ko mŭnyŭp ka panu di tibung istana. Darŭm ayŭh panu diginŭ, ayŭh kiris ndi naan dayung mamuh. Dayung anŭ raru ramus.
Kayuh adi Aku kidaan di angān darŭm karŭm angān dŭh siŭn dŭh an pari nyabŭt-i darŭm jawa sandu, ka kayuh adi angān dingah darŭm bisukan angān dŭh siŭn dŭh an piranggah-i so tibung ramin.
“Ati inŭh sabab Aku kidaan di angān: dŭhnyah susah pasar pinguman ka kayuh nok adi angān biguna ngga kudip adŭp ngan, puan kah piraka yŭn pŭrŭng ngan. Dŭh kah asŭng adi rabis biguna so pinguman? Ka dŭh kah pŭrŭng adi rabis biguna so piraka?
Ngapŭi meh, ani ani adi angān nang singarŭm re dog dingah darŭm jawa sandu, ka ani ani adi angān sigayas di kajit dingan ngan darŭm birit re dog piranggah so tibung ramin.”
Pak sabab daya mbŭh raru bagŭ, ngara dŭh tungang taban ayŭh mŭrŭt. Jadi ngara taban ayŭh ka tibung ramin, ndai rubang, ka bisor ayŭh ngga ambok-i di yun daya bagŭ di sirung jawin Jesus.
“Kan angān pijog ramin bauh, angān an nakit ingat ndai buwang maning bŭngŭn tibung ramin. Jadi angān dŭh re dapu tanggong kambŭi daya rabu puan kah kabŭs rabu so dieh.