35 Ngapŭi meh, Tapa re ngukum angān amai bara daya adi dŭh sarah ko dog siŭ, so Abel adi dŭh sarah ndŭg Zechariah anak Berechiah, adi angān siŭ di asah Ramin Tuhan ngga mija-sambah.
Manasseh siŭ bagŭ daya adi dŭh sarah ndŭg ka aran aran di Jerusalem mbŭh puno ngga deya; ayŭh ndai simŭnŭ buang-i taban daya Judah nyambah tibudo, ngga bada ngara bidosa rawan TUHAN.
TUHAN inŭh mandŭg so yŭn pinyirŭŭ-I di shorga di ngukum daya di ong amai dosa ngara. Pinyiŭ adi dog ndai di ong darŭm bisukan re dog pinandŭng, ka tana dŭh re tia sukan ngara adi dog siŭ.
Pak ingat ati: kambŭi angān siŭ aku, angān ngga bara daya adi rŭŭ darŭm kupo ati re bidosa amai siŭ daya adi dŭh sarah, sabab TUHAN inŭh adi pait aku bada nggen di angān pinyibakan anŭ.”
Di buran adi mai darŭm sawa adi duwŭh Darius jadi raja-empaya di Persia, TUHAN nggen pinganang ati di nabi Zechariah, adi anak Berechiah ka sukuh Iddo.
Kambŭi angān ndai simŭnŭ, angān mbŭh nyembar tarun tana adi yŭn ngan rŭŭ. Siŭ daya inŭh nyembar tarun tana, ka adŭ-i so ka pinyikabŭs-i inŭh adat pibisig bisa dog pimanu yŭn tarun tana adi yŭn daya ko dog siŭ.
so deya Abel ndŭg deya Zechariah, adi dog siŭ di asah mija-sambah ngga Yŭn Kudus. Sawŭ, Aku kidaan di angān, daya di jaman ati re dog ukum sitagar pinyikabŭs sopŭrŭg ngara anŭ!
“Kieh muko nakit kidaan di angān da dŭh tia ngajar ngga adŭn daya anŭ, pak tingga meh kayuh adi angān mbŭh ndai! Angān mbŭh ngisi Jerusalem ngga ajar ngan, ka bada kieh dapu tanggong di pinyikabŭs-I!”
Pinyabah inŭh adi bada Abel jugan ka Tapa sadis adi kana dŭ so tung Cain. Sabab pinyabah-i ayŭh mbŭh daya tŭnggŭn di batŭh Tapa, sabab adŭp Tapa mbŭh munos asŭng-I di pinganggen-i. So ka pinyabah-i Abel babŭ minyu, sunggu ayŭh mbŭh kabŭs.
Angān mbŭh mandŭg ka Jesus, adi mbŭh ngatur simanya bauh anŭ, buang ka yŭn deya adi mbŭh dog masik adi natu kayuh adi kana dŭ so adi dog natu deya Abel.