TUHAN biyŭn daya adi bake ka adi bikuasa mbŭh-I sidia bada nyerang ngara, daya anŭ re mandŭg mun ujen batuh, mun ujen adi raru bangat, mun uba adi nyarab ka muba ndi tarun tana.
“Ayŭh manŭn re siŭ bara adi ginaka anŭ,” ngara nam, “ka nyewa teya anggor anŭ di pinyewa teya adi bŭkŭn, adi re nggen jangi utung so buwa buwa adi dog sun di tipuh sun buwa.”
Jesus nang di ngara, “Mating kah angān basa kayuh adi nang Surat-kudus? ‘Batuh adi tukang ramin taran mbŭh jadi anŭ adi siabo biguna. Ati mbŭh pingandai Tuhan; mbŭh raru sangŭn-i di batŭh ta!’
“Aku kidaan di kuu kayuh adi sawŭ,” Jesus nam, “mating daya tungang kinyam Pinyipritah Tapa kambŭi ayŭh dŭh dog biranak bauh ngga piin ka ngga Roh Kudus.
Agi bait kani aku pinganggen ngga nyuse agah so Tapa, ka puan sopŭrŭg kayuh ka mirati sopŭrŭg kayuh adi bisukan; agi bait kani aku pinyabah bās adi ngga mindah darŭd, pak kambŭi aku dŭh biyŭn pinyirindu, aku ati au-tarun.
Pak angān inŭh bangsa adi ko dog mien, imam imam Raja, bangsa adi kudus, daya adŭp Tapa, dog mien da piagah pingandai bās Tapa, adi bagan angān so karŭm da mŭrŭt sangŭn jawa-I.