“Kan angān bipusa, dŭhnyah kiren raŭn ngan susah mun ngara adi pingadong. Ngara ndai adŭp-i mun adi sangsara isa daya puan ngara bipusa. Puan meh, ngara mbŭh dog bayar ngga sipuno-i.
“Jadi kan angān nggen kayuh di daya adi sutok, dŭhnyah ndai-i ngga atin mirawa, nimun bara pingadong ndai urah-i di ramin simayang ka di aran passar. Ngara ndai simŭnŭ isa daya muji ngara. Puan meh, ngara mbŭh dog bayar ngga sipuno-i.
Pak kan angān simayang, di ka birit ngan, tŭŭp tiban, ka bidua ka Sama ngan adi dŭh tatŭng. Ka Sama ngan, adi kiris pingandai ngan darŭm bisukan, re ngupah angān.
“Pak Abraham nang, ‘Ingat nak, kuu darŭm pimudip ong mu mbŭh dog nggen sopŭrŭg kayuh kana, ka Lazarus kayuh arap. Pak madin ayŭh dog nyaduh digiti, ka kuu mbŭh sangsara.
Madin ata puan nang sopŭrŭg kayuh darŭm Ukum-adat taŭn mbŭh yŭn daya adi udip di ribo Ukum-adat, siŭn sopŭrŭg daya dŭh bisa nang ani ani ngga nutu sarah-i, ka yŭn sopŭrŭg daya dog taban bisara di sirung jawin Tapa.
Manŭn dŭh! Tapa kidaan kayuh adi sawŭ, sunggu sopŭrŭg manusia pingadong. Sak adi nang Surat-kudus, “Kaam dŭh bisa dŭh batur kan Kaam minyu; Kaam dŭh bisa dŭh manang kan Kaam bisara.”